Adjektivoj

Adjektivo estas vorto, kiu modifas la signifon de substantivo. Tipaj adjektivoj prezentas la ecojn aŭ kvalitojn de tio, kion iliaj substantivoj indikas.

En Elefeno, adjektivoj ne ŝanĝiĝas por montri nombron kaj sekson.

Vortordo

Plej multaj adjektivoj sekvas la substantivon, kiun ili modifas. Sed bon (“bona”) kaj mal (“malbona”) staras kutime antaŭ la substantivo, krom se ili mem estas modifitaj:

• un bon can – bona hundo
• un can plu bon – pli bona hundo (modifita de plu)
• la mal enfante – la malbona infano
• un mal can bon instruida – malbona hundo bone dresita
• bon enfantes mal comprendeda – bonaj infanoj malbone komprenitaj

Plej ofte, oni povas aldoni pli ol unu adjektivon post la substantivo sin kaŭzi konfuzon. Sed iafoje, eblas kompreni unu el la adjektivoj ankaŭ kiel adverbon, kiu modifas la signifon de la sekvanta adjektivo. Oni povas meti e inter adjektivojn por eviti la konfuzon:

• la nara vera longa – la vere longa rakonto (vera = adverbo)
• la nara vera e longa – la vera (kaj) longa rakonto (vera = adjektivo)
• la om grande, forte, e stupida – la granda forta stupida viro (tri adjektivoj)

Iafoje, oni metas adjektivon antaŭ la substantivon: por stilo en poezio aŭ rakontoj, aŭ kiam oni havas du similpezajn adjektivojn:

• la peti casa bela – la bela eta domo
• un fea arbor vea – malbela arbo maljuna

La plej taŭgaj adjektivoj por antaŭsubstantiva uziĝo estas la plej simplaj kaj plej mallongaj, kiel ekzemple bela, fea, nova, vea, grande, kaj peti.

Komparo

Komparativajn adjektivojn oni formas per aldono de la averboj plu (“pli”) kaj min (“malpli”). “Ol” estas ca:

• La cosina es plu calda ca la jardin. – La kuirejo estas pli varma ol la ĝardeno.
• Esta leto es min comfortosa ca me ia previde. – Ĉi tiu lito estas malpli komforta ol mi antaŭvidis.

Superlativajn adjektivojn oni formas per aldono de la adverboj la plu (“plej”, “la plej”) kaj la min (“malplej”, “la malplej”):

• La sol es la ojeto la plu calda en la sistem solal. – La suno estas la plej varma objekto en la sunsistemo.
• El ia ave un fia la plu bela en la mundo. – Ŝi havis filinon, la plej belan en la mondo.

Oni povas kombini ordan nombrovorton kun la superlativa konstruo:

• Vega es la stela sinco la plu briliante en la sielo de note. – Vego estas la kvina plej brila stelo en la nokta ĉielo.
• El ia deveni la om tre de la plu ricas en la mundo. – Li fariĝis la tria plej riĉa viro en la mondo.

Egalecaj komparoj uzas la kombinon tan… como… (“tiel… kiel…”, “tiom… kiom…”):

• La arbor ia es tan alta como un casa. – La arbo estis tiel alta kiel domo.
• On es tan joven como on senti. – Oni estas tiel juna, kiel oni sentas sin.

Adjektivoj kiel substantivoj

Oni povas reuzi iun ajn adjektivon senŝanĝe kiel substantivon, kies signifo estas ulo aŭ aĵo, kiu havas la econ de tiu adjektivo. La rezulta substantivo obeas la kutimajn regulojn por substantivoj – ĝi pluraliĝas per -s, bezonas difinilon, kaj estas modifebla per la propraj adjektivoj:

• Esta anelo es perfeta sirculo. Lo es un sirculo perfeta. – Ĉi tiu ringo estas perfekte cirkla. Ĝi estas perfekta cirklo.
• Marilyn es un blonde, e seniores prefere blondes. – Marilyn estas blondulino, kaj sinjoroj preferas blondulinojn.