FABLES DE VANEGE
La aida a la lupos · La artiste · La arbor alta · La avia sieca a color · La consenta de la avias · La dragon e la panda · La eroe de la coneos · La medusa e la saceta plastica · La protesta de axolotes · La volpe pur

Mostra ance la testo orijinal

La medusa e la saceta plastica

La meduzo kaj la plasta saketo

Un medusa e un saceta plastica disputa. La medusa dise ce el es plu impresante ca la saceta. En un modo inversa, la saceta dise ce lo es plu impresante ca la medusa. Los desacorda con lunlotra.

Meduzo kaj plasta saketo disputas. La meduzo diras esti pli impona ol la saketo. Male, la saketo diras esti pli impona ol la meduzo. Ili ne konsentas.

La disputa ruidosa irita un delfin ci abita visina. La delfin ave un idea: La medusa e la saceta debe dise lo cual los es capas de fa. La delfin va judi en un modo neutra. Si el pensa ce la capasia de algun es impresante, el dona un punto a el. Pos alga tempo, el (la medusa o la saceta), ci va ave plu puntos ca la otra, va vinse.

La brua disputo ĝenas delfenon kiu loĝas apude. La delfeno havas ideon: La meduzo kaj la saketo devas diri kion ili kapablas fari. La delfeno neŭtrale juĝos. Se ri pensas ke kapablo de iu estas impona, ri donas poenton al tiu. Post tempo, tiu (la meduzo aŭ la saketo), kiu havos pli da poentoj ol la alia, venkos.

Medusa (M): “Me ia apare ante cuasi tota viventes!”

Meduzo (M): “Mi aperis antaŭ preskaŭ ĉiuj vivaĵoj!”

Saceta plastica (SP): “Me va desapare pos tota viventes!”

Plasta saketo (PS): “Mi malaperos post ĉiuj vivaĵoj!”

Medusa (M): “Ma como un individua, tu va desapare. La medusas de alga spesies pote vive sin fini.”

Meduzo (M): “Sed individue vi iam malaperos. Meduzo de kelka specio povas vivi senfine.”

La delfin, ci ta gusta multe pote vive sin fini, dona un punto a la medusa.

La delfeno, kiu tre ŝatus povi vivi senfine, donas poenton al la meduzo.

M: “Me trova me en tota mares!”

M: “Mi troviĝas en ĉiuj oceanoj!”

SP: “Me trova me en tota locas do on ave acua e tera.”

PS: “Mi troviĝas ĉie kie estas akvo kaj tero.”

M: “An en abisos la plu profonda, e sur montes la plu alta?”

M: “Eĉ en la plej malaltaj abismoj, kaj sur la plej altaj montoj?”

SP: “Asoluta.”

PS: “Absolute.”

La delfin, ci recorda vide plastica en tota locas, dona un punto a la saceta plastica.

La delfeno, kiu memoras vidi plaston ĉie, donas poenton al la plasta saketo.

M: “Me es un animal perilosa!”

M: “Mi estas danĝera besto!”

SP: “Ha ha. Tu flota mera.”

PS: “Mdr. Vi nur flosas.”

M: “Silenti, me es covreda par spinas venenosa!”

M: “Silentu, mi estas kovrita de venenaj pikiloj!”

SP: “Ma esce tu usa los?”

PS: “Sed ĉu vi uzas ilin?”

M: “Si, sempre. Me xasa.”

M: “Jes, ĉiam. Mi ĉasas.”

SP: “Esce tu mata an umanas?”

PS: “Ĉu vi eĉ mortigas homojn?”

M: “A veses.”

M: “Foje.”

SP: “Sola a veses? Me mata umanas sempre e en tota locas.”

PS: “Nur foje? Mi mortigas homojn ĉiam kaj ĉie.”

M: “Vera? Como tu pote fa acel?”

M: “Ĉu vere? Kiel vi povas fari tion?”

SP: “Me covre la testas de bebes asta ce los no plu pote respira.”

PS: “Mi kovras la kapon de beboj ĝis kiam ili ne plu povas spiri.”

M: “Acel aveni cuasi nunca, e tu no ave culpablia sur acel.”

M: “Tio preskaŭ neniam okazas, kaj vi ne kulpas pri tio.”

SP: “Me ance descomposa me en microplasticas multe peti cual entra a la corpos de tota umanas.”

PS: “Mi ankaŭ disiĝas en tre etaj mikroplastaĵoj, kiuj eniras la korpon de ĉiuj homoj.”

M: “E?”

M: “Kaj?”

SP: “E me disturba sua sistemes ormonal tal ce me dona a los problemes de sania cual mali sua vives asta ce los mori.”

PS: “Kaj mi perturbas ilian hormonan sistemon, tiel mi donas al ili sanproblemojn, kio malbonigas ilian vivon ĝis kiam ili mortas.”

La delfin ia oia sufisinte.

La delfeno sufiĉe aŭdis.

El dona un punto a la saceta plastica cual es en efeto multe plu temable par sua peril nonvidable.

Ri donas poenton al la plasta saketo, kiu efektive estas multe pli timiga pro ties nevidebla danĝero.

La medusa no es contente. La saceta plastica ave plu puntos ca el. E la medusa no vole lasa ce la cosa stupida sin serebro vinse.

La meduzo ne estas kontenta. La plasta saketo havas pli da poentoj ol ri. Kaj la meduzo ne volas lasi la stultan sencerbaĵon venki.

Subita, un tortuga veni e demanda: “Ma ci de vos du es la plu saborosa?” La medusa, ci teme multe es comeda, responde: “O, acel es serta acel otra.” E la medusa mostra la saceta plastica.

Subite, testudo venas kaj demandas: “Sed kiu el vi du estas la plej bongusta?” La meduzo, kiu tre timas esti manĝita, respondas: “Ho, tio certe estas tiu alia.” Kaj la meduzo montras la plastan saketon.

Delfin: “Esce me debe dona un punto a lo?”

Delfeno: “Ĉu mi donu plian poenton al ĝi?”

La medusa no responde. La medusa ia fuji a via!

La meduzo ne respondas. La meduzo forfuĝis!

La delfin xerca la medusa, e no trova el.

La delfeno serĉas la meduzon, kaj ne trovas rin.

Alora la delfin debe declara ce la saceta plastica ia vinse.

La delfeno do devas deklari ke la plasta saketo venkis.

Ma parente, ance la saceta plastica ia desapare.

Sed ankaŭ la plasta saketo ŝajne malaperis.

Delfin: “En pasa, la saceta plastica es do?”

Delfeno: “Kie fakte estas la plasta saketo?”

Tortuga: “Txa, esce lo ia es lo cual me ia come?”

Testudo: “Ho fek, ĉu ĝi estis tio, kion mi manĝis?”

En la ventre de la tortuga, un ruido peti es emeteda: “Me ia vinse a fini!”

En la ventro de la testudo, eta bruo aŭdiĝas: “Mi fine venkis!”

Esta paje es presentada con la lisensa CC Attribution-Share Alike 4.0 International.
Lo ia es automatada jenerada de la paje corespondente en la Vici de Elefen a 28 novembre 2024 (08:56 UTC).