FABLES DE VANEGE
La aida a la lupos · La artiste · La arbor alta · La avia sieca a color · La consenta de la avias · La dragon e la panda · La eroe de la coneos · La medusa e la saceta plastica · La protesta de axolotes · La volpe pur

La artiste

La artisto

On ave un simia ci gusta multe desinia. A cada dia, el desinia cosas nova. El gusta desinia la sielo, la natur, animales. El gusta desinia tota cosas, e el gusta desinia sempre.

Estas simio kiu tre ŝatas desegni. Ĉiutage, ri desegnas novajn aferojn. Ri ŝatas desegni ĉielon, naturon, bestojn. Ri ŝatas desegni ĉion, kaj ri ŝatas desegni ĉiam.

“Cuando me va es grande, me va es un artiste. Acel es mea aspira.”

“Kiam mi estos granda, mi estos artisto. Tio estas mia revo.”

La jenitores de la simia cumula mone per sua enfante. Par la mone, la simia pote studia en un scola de arte famosa. En la scola, la simia studia multe. El vole ateni sua aspira, ma el vole ance no peri la mone de sua jenitores.

La parentoj de la simio kolektas monon por sia infano. Per la mono, la simio povas studi en fama arta lernejo. En la lernejo, la simio studas multe. Ri volas atingi sian revon, sed ri ankaŭ ne volas malŝpari la monon de siaj parentoj.

La simia debe frecuente mostra sua desinias a enseniores. La enseniores dona multe comentas: “Tua desinia es bon, ma esce tu ta pote cambia acel parte?” A veses, los dise ce la desinia nesesa detalias. A veses, los dise ce on ave tro multe detalias. A veses, los dise ce on ave un manca de colores. A veses, los dise ce on ave tro multe colores. A cada veses, los no es sufisinte sasiada.

La simio ofte devas montri siajn desegnaĵojn al instruistoj. La instruistoj donas multajn komentojn: “Via desegnaĵo estas bona, sed ĉu vi povus ŝanĝi tiun parton?” Foje, ili diras ke la desegnaĵo bezonas detalojn. Foje, ili diras ke estas tro da detaloj. Foje, ili diras ke estas nesufiĉe da koloroj. Foje, ili diras ke estas tro da koloroj. Ĉiam, ili ne estas sufiĉe kontentaj.

La simia ia susede a la esaminas final, e ia reseta un diploma. El es felis car el es aora libre. “Aora me pote desinia lo cual me vole, como me vole!”.

La simio sukcesis je la finaj ekzamenoj, kaj ricevis diplomon. Ri estas feliĉa, ĉar nun li estas libera. “Nun mi povas desegni kion mi volas, kiel mi volas!”.

Ma la simia nesesa gania mone. Donce, el xerca persones ci vole compra desinias. Fortunosa, la simia trova un cliente.

Sed la simio bezonas gajni monon. Ri do serĉas personojn, kiu volas aĉeti desegnaĵojn. Bonŝance, la simio trovas klienton.

La simia vole fa un labora multe bon per sua cliente prima. Si clientes es sasiada, el va deveni plu famosa e va ave plu clientes. Pos multe de labora, el presenta con orgulo sua desinia a la cliente. La cliente responde: “Tua desinia es bon, ma esce tu ta pote cambia acel parte?” La simia deside refa la desinia intera.

La simio volas fari tre bonan laboron por sia unua kliento. Se klientoj estas kontentaj, ri iĝos pli fama kaj havos pli da klientoj. Post multe da laboro, ri fiere prezentas sian desegnaĵon al la kliento. La kliento respondas: “Via desegnaĵo estas bona, sed ĉu vi povus ŝanĝi tiun parton?”. La simio decidas refari la tutan desegnaĵon.

An si la simia es multe talentosa, el nesesa clientes periodal per reseta mone sufisinte. El pensa sempre “Si la cliente no es sasiada, el no va reveni”. A multe veses, el debe desinia la mesma cosas en la dia intera. El a multe veses no plu ave enerjia en la sera. En acel modo la simia vive en anios plural.

Kvankam la simio estas tre talenta, ri bezonas regulajn klientojn por ricevi sufiĉe da mono. Ri ĉiam pensas “Se la kliento ne kontentas, ri ne revenos”. Ofte, ri devas desegni la samajn aferojn dum la tuta tago. Ri ofte ne plu havas energion dum la vespero. Tiel la simio vivas dum pluraj jaroj.

Ma a un dia, el ia deside fa un pausa. El ia susede conserva mone sufisinte per acel.

Sed unutage, ri decidis fari paŭzon. Ri sukcesis konservi sufiĉe da mono por tio.

El pensa: “Aora me pote desinia lo cual me vole, como me vole!”. “Me va reposa par desinia libre, como me ia fa cuando me ia es multe joven.”

Ri pensas “Nun mi povas desegni kion mi volas, kiel mi volas!”. “Mi ripozos per libera desegnado, kiel mi faris kiam mi estis tre juna.”

El senta a lado de paper blanca, con un brosa e inca. El vide la paper. El atenta imajina alga cosa. El vide la paper. El atenta imajina cualce cosa. La paper resta blanca. El fa linias. Ma no cosa con sinifia apare. El no ia susede desinia en la dia intera. El ia oblida como desinia con gusta e libria. Desinia no plu es un pasion, ma sola un labora.

Ri sidas apud blanka papero, kun peniko kaj inko. Ri vidas la paperon. Ri provas imagi ion. Ri vidas la paperon. Ri provas imagi ion ajn. La papero restas blanka. Ri faras liniojn. Sed nenio signifa aperas. Ri ne sukcesis desegni dum la tuta tago. Ri forgesis kiel desegni kun ĝuo kaj libereco. Desegni ne plu estas pasio, sed nur laboro.

Multe anios pasa. La simia es aora vea. El labora en la cultiveria cual el ia erita. El no ia toca un brosa de tempo longa. En festa, la simia ia reseta un visita de un conaseda e de sua enfantes.

Multaj jaros pasis. La simio nun estas maljuna. Ri laboras en la farmo, kiun ri heredis. Ri ne tuŝis penikon de longa tempo. Kadre de festo, la simio ricevis viziton de gefrato kaj de riaj infanoj.

Un enfante joven vole mostra un desinia de un animal strana a la tie simia.

Unu juna infano volas montri desegnaĵon de stranga besto al la geonkla simio.

Tie simia: “Cual es acel animal?”

Geonkla simio: “Kio estas tiu besto?”

Enfante: “El es un bove!”

Infano: “Ĝi estas bovo!”

Tie simia: “O evidente, aora me vide.”

Geonkla simio: “Ho kompreneble, nun mi vidas.”

Enfante: “Esce tu gusta mea desinia, tie?”

Infano: “Ĉu vi ŝatas mian desegnaĵon, onklo?”

Tie simia: “Esce tu gusta tua desinia, enfante?”

Geonkla simio: “Ĉu vi ŝatas vian desegnaĵon, infano?”

Enfante: “Si! Me es felis par causa de lo.”

Infano: “Jes! Mi feliĉas pri ĝi.”

Tie simia: “Alora tua desinia es perfeta. Cambia no cosa.”

Geonkla simio: “Do via desegnaĵo estas perfekta. Ŝanĝu nenion.”

Enfante: “Grasias! Cuando me va es grande, me va es un artiste!”

Infano: “Dankon! Kiam mi estos granda, mi estos artisto!”

Tie simia: “Tu es ja!”

Geonkla simio: “Vi jam estas!”