DENOVA EN LA MARCIA
Capitol 1 · Capitol 2 · Capitol 3 · Capitol 4

Capitol 2

La dia ia es perfeta: nubes, un venteta suave e fresca, e un grupo de amis ci, pos la come prima, ia comensa sua aventura.

“La mineria es en la loca nomida Uncastel,” Elisenda ia dise. “Lo no ia parteni a la marci, ma lo ia es un parte de un otra teritorio. Esta es un tera de frontera.”

“E como tu sabe tota esta?” Joan ia demanda.

“Me ama leje istoria,” el ia responde.

“Bela e intelijente,” Joan ia pensa.

“Per vade ala on ave du vias,” Eneko ia dise. “Tra la monte o tra la strada.”

“Strada, strada,” Irati e Itxaso ia dise. “Nos no es abituada a usa la bisicle.”

“Donce on vade tra la strada,” Eneko ia dise.


La pasea ia es gustable. La strada no ia es presipe e la bosce ia es a un lado. La otra ia es plen de campos de cultiva. La strada serpentin ia fa ce la pasea es plu interesante, e la sielo, con sua nubes parada, ia pare uni se con la tera en un orizon distante.

La campos de eliantos, cual ia segue la campos de trigo, ia lasa ance alga spasio por la animales de la zona ci, cuando persones no ia regarda los, ia profita par come alga trigo.

Pos un oreta, los ia ariva a la mineria, cual ia apare pos un verje de la strada. Lo no ia es multe grande e ia es abrida a la sielo. A un lado ia es la strada, a la otra la bosce con la otra via longo cual on ia pote ariva ala.

“Bon, nos ia ariva,” Luca ia dise, desendente de la bisicle.

“Me crede ce lo es la ora de come,” Eneko ia responde.

“U, si,” Elisenda ia clama. “Me es faminte.”

“En la natur on es sempre plu faminte,” Joan ia dise.

E totas ia senta por come la sanduitxes cual los ia prepara en la matina, ante sorti de la vileta.

Pos come, los ia dormeta.


Cuando los ia velia, la sera ia veni ja e los ia deside reveni a la vileta, cuando, vadente un pico plu distante, Itxaso ia vide un castel.

“Xicos, veni! Regarda cual me ia trova!” el ia cria.

La otras ia vade do el ia es e ia regarda la castel.

“Un castel asi?” Elisenda ia demanda.

“Ma lo pare es nova,” Irati ia ajunta.

“Si, lo es serta,” Eneko ia dise. “Lo pare ce lo ia es construida ier.”

La castel ia pare es multe nova: lo ia resta en un stato perfeta, no como la casteles medieval. E, plu, lo ia pare un misca entre un castel e un palasio.

“E si nos reveni a un otra dia por visita la castel?” Joan ia demanda.

“Si!” Itxaso ia dise. “Cual nos va trova ala?”

“On debe vade e descovre lo,” Luca ia dise.

E la grupo ia prende sua bisicles por reveni a sua vileta ante la note.


Pos alga dias, la grupo ia reuni en la plaza de la vileta.

“Esce vos vole vade per vide la castel?” Luca ia demanda.

“Si,” Joan ia responde. “La corpo demanda aventuras!”

“Me acorda,” Elisenda ia responde. “Cual on va trova ala?”

“Ta ce nos vade!” Itxaso ia dise.

“Oce, me crede ce lo va es plu bon si nos vade doman en la matina, multe temprana,” Eneko ia dise.

“Defini ‘temprana’,” Irati ia dise.

“A oto oras tota asi?” Eneko ia dise.

“Esce tu es demandante ce nos velia temprana en estate?” Itxaso ia dise.

“E… bon, si on vole profita la dia…” Eneko ia responde con alga duta.

“A nove oras tota asi,” Joan ia dise. “E ci no es a acel ora, on lasa el en la vileta.”

“Bon, donce a matina doman,” Luca ia dise.

E cada ia vade a sua casa.

Esta paje es presentada con la lisensa CC Attribution-Share Alike 4.0 International.
Lo ia es automatada jenerada de la paje corespondente en la Vici de Elefen a 4 april 2024 (17:36 UTC).