La Prinsesa e la Re de la Mor

La Prinsesa Elara ia es caturada. Sua mano ia es prometeda a la Prinse Florian, un om ci sua orgoilia ia compete sola con sua stupidia.[¹] [²] Ela ia teme la sposal, ma sua padre, la re, ia insiste ce lo ia es per la bon de la rena.[³] [⁴]

Durante la Festa de la Mor, cuando la vela entre la mundes ia deveni tenua, Elara ia fuji a la mundo de la mor.[⁵] [⁶] Ala, el ia encontra la Re de la Mor, un governiste solen ma amable ci ia ofre a el un corona e un eleje: “Sposa me, e tu no va debe reveni a la mundo supra.”[⁷] [⁸] [⁹]

Desperada per evade Florian, Elara ia acorda. An si sua cor ia dole per sua casa, el ia dedica se a sua rol nova. El ia trae calor a la salas fria de la mor, confortante la spiritas perdeda e governante con compatia.[¹⁰] [¹¹] Con tempo, la mundo de la mor ia flori, e sua popla ia adora el.

Elara no ia reveni nunca a la viventes, ma en la rena de la mor, el ia trova un intende — e un ama cual el no ia espeta.[¹²]

---

[¹] un om ci sua… – plu bon: un om de ci sua…

[²] orgoilia -> orgulosia

[³] sposal -> sposi

[⁴] ia insiste ce lo ia es… – ance bon: ia insiste ce lo va es…

[⁵] mundes -> mundos

[⁶] tenua -> magra

[⁷] governiste -> governor

[⁸] solen -> seria

[⁹] sposa me -> sposi me

[¹⁰] calor -> caldia

[¹¹] confortante -> comfortante

[¹²] no ia reveni nunca – plu bon: no ia reveni denova